Generador de poemas de outono en galego
Presiona el botón para generar tu propio poema con Inteligencia artificial:
O outono
O outono chega lentamente,
pintando os campos dunha mestura de cores,
coas follas que caen suavemente,
como unha chuvia de amores.
As árbores vesten traxes dourados,
mientres o vento murmura segredos ao oído,
e no chan, o tacto das follas cancela todos os cansancios,
levando consigo todo o ruído.
O sol acariña o noso rostro,
convidándonos a compartir a súa calor,
e as tardes agochan historias que se escoitan ao longe,
envolvéndonos nunha magia de cor.
O cheiro a terra e a humidade,
fannos sentir vivos neste tempo tan especial,
é a estación dos recordos e da intimidade,
onde a natureza expresa a súa fidalguía universal.
E así, co outono, chegamos a unha pausa,
un momento para retroceder e reflexionar,
para apreciar a beleza que a vida nos causa,
e agocharnos baixo a súa melancolía efémera, sen falar.
Poema de Outono
No outono, as follas caen de mans cheas
E tapizan o chan coa súa dozura
Os árbores, despidéndose pouco a pouco
Dan paso á melancolía da estación
O ceo se viste de gris e amarelo
E as aves migran cara a terras máis cálidas
O vento susurra segredos tristes
E a chuvia bate nas fiestras co seu ritmo
O outono é tempo de reflexión e recolleita
Deixar ir o pasado e prepararse para o novo
É unha época de cambios e transformacións
Onde a natureza mostra a súa fermosura
Nas rúas adoitan escoitarse risas melancólicas
E os amantes pasean de mans entrelazadas
A brétema paira no aire, envolvendo todo
E o outono deixa a súa maxia no corazón
As tardes van facéndose máis curtas
E o frío abraza a terra sen pausa
Mais a beleza do outono é imparable
E a súa poesía invita a soñar sen medida
Outono
No outono o vento sopra suave,As follas danzan ao seu redor,O aire cheira a melancolía,E o sol brilla con singular esplendor.
No ceo, as nubes pintan un manto,De tons grises e prateados,E as aves migran cara o sur,Deixando atrás os campos amados.
As árbores vesten traxes dourados,Cobertas de follas que caen ao chan,Cada paso dado resuena,Froito do seu eco característico e afagán.
O outono é tempo de lembranzas,De tardes tranquilas e poñentes de cor,Onde os sentimentos se abrazan,E se contem historias sen fin nin dor.
As chimeneas soltan fume,Acubillando as almas co seu calor,As chuvias chegan pausadas,Traendo a paz dunha fervenza de amor.
Na soidade da tarde outonal,A vida parece unha obra de arte,Os pasos susurran en cada rúa,E a nostalxia fai trizas o corazón máis forte.
Outono, estación de amores perdidos,De saudade e froitos maduros,A túa beleza é unha melodía,Que nos envolve con ternura entre muros.
Otoño en Galicia
Caen as follas dos castiñeiros
E o aire fai vibrar as de carballos
O outono chega a Galicia
E pinta de cores o noso val
Os ríos bailan coas chuvias
E as caídas das cuncas soan a música
Os cabalos brincan nas verdes pradeiras
E as vacas pastan en xeitos sinuosos
Nas fachadas das casas, xirasois amarelos
E toxos e silveiras adornan os camiños
O lusco-fusco crecente nos bosques
Anuncia un inverno que segue o seu destino
Os montes esconden segredos de cogomelos
E as mañás brúmanse de neboa ao espertar
Os cesteiros trenzan os seus cestos
E as leiras abríganse con fume de lareira ao lar
É tempo de castañas asadas e viño novo
De petiscos ao caldeiro e caldo galego
O outono chega a Galicia
E ollamos a terra con amor e apego
Geniales Poemas de Outono en Galego para darte inspiración
e trae-nos a súa beleza
As folhas douradas e vermelhas
cae-las do chan
eo vento frio como levanta
no aire e danzan
nos arredores do place.
O outono está aquí
e trae-nos a súa beleza
cunha atmósfera de misterio
que envolven como nosas almas.
A natureza cambia de cor
e como árboles perden como follas
que eran a su proteccion
agora están desnudas
e así dan-nos a benvida
a unha nova estación.
Brent De La Fuente
Arbores enveladas
formas de vida,
núcleos de outono,
Sombras na terra,
Folhas caídas,
Arbores enveladas,
Neblina espessa,
dias de chuvia,
Noches de frio,
País do outono.
Ramón Garrido
Geniales Poemas de Outono en Galego que pueden inspirarte:
cunhas cores que enamoran
O outono e unha estación
que chega de supeto
cunhas cores que enamoran
e unha atmosfera que envolven
As follas caen das arbores
eo vento fai o seu camiño
A natureza está en plena mutación
e o outono está aquí para quedarse
Como tardes son máis longas
e as noites máis frías
Pero aínda así non podemos deixar
de gozar de esta estación
Outono, estación das mellores
Chega para recordarnos
que a vida é un ciclo
e que todo o que empezou
algun dia te hara que rematar
Marlene Rivera
hojas de otoño cayendo
hojas de otoño cayendo
La brisa fresca que sopla
El olor a leña quemada
En el aire
Los días cada vez más cortos
Las noches se hacen más largas
Los días cada vez más fríos
las hojas cayendo
Los árboles perdiendo sus hojas.
La hierba se pone marrón
Los días cada vez más cortos
Las noches se hacen más largas
Los días cada vez más fríos
las hojas cayendo
Los árboles perdiendo sus hojas.
La hierba se pone marrón
Los días cada vez más cortos
Las noches se hacen más largas
Los días cada vez más fríos
Etelvina Pereira
Aínda que o outono tristeza trae
As folhas douradas e vermellas
caeu do outono e así
a paisaxe é un espectáculo
das cores que nos ofrece una naturaleza.
Nos bosques y campos
as arbores estan despregadas
e como flores esvaecen
deixando espacios vivos
en medio da folla muerta.
Aínda que o outono tristeza trae
a súa beleza non deixa de ser
unha estación chea de vida
que nos graba o paso do tempo.
Víctor Soler
